Liczba karmień i czas ich trwania zależą od dziecka, ale mogą różnić się także w poszczególne dni u tego samego dziecka, co jest podyktowane jego potrzebami żywieniowymi oraz fizycznymi (bliskość matki). Co więcej, to właśnie poszczególne karmienia wpływają na produkcję mleka: im więcej dziecko ssie, tym więcej mleka produkuje organizm matki. Jak wyjaśniają powyższe punkty, nie ma określonych zasad dotyczących częstotliwości lub czasu trwania karmienia. W ciągu pierwszych tygodni większość dzieci często domaga się piersi, nawet 8–12 razy dziennie. Nie powinno to być traktowane jako problem, a zwłaszcza nie świadczy to o braku mleka.

Karmienie dziecka piersią powinno odbywać się na żądanie, tak często i tak długo, jak ono tego potrzebuje (patrz punkt 3), bez określania minimalnej przerwy między poszczególnymi karmieniami ani maksymalnego czasu ich trwania.

Tylko niewielka część kobiet rzeczywiście nie produkuje wystarczającej ilości mleka, aby być w stanie karmić piersią. Dla większości przyczyna „braku” mleka jest inna niż niezdolność fizjologiczna. Może być to jedynie subiektywne odczucie, ponieważ dziecko domaga się piersi lub płacze bez powodu w nietypowy sposób. Takie „dni o wyjątkowym zapotrzebowaniu” są zupełnie normalne. Może również zaistnieć zmniejszenie produkcji mleka w odpowiedzi na mniejsze opróżnienie piersi z powodu, na przykład, zbyt krótkich karmień i/lub zbyt długich przerw między nimi. Tego typu sytuacje nie odpowiadają rzeczywistemu brakowi mleka i można łatwo im zaradzić.

Aby nie odczuwać „braku” mleka, należy karmić piersią bez ograniczeń, zarówno w dzień, jak i w nocy, nawet gdy dziecko prawie cały czas wykazuje potrzebę karmienia.

Gdy dziecko się budzi, kilka drobnych sygnałów wskazuje, czy jest gotowe do ssania: podnosi ręce do buzi, otwiera buzię, ssie swój język, a jeśli jest w ramionach matki, odwraca się w kierunku piersi. Płacz jest opóźnionym sygnałem głodu, na który nie należy czekać, aby przystawić dziecko do piersi: jeśli będziemy czekać, dziecko może niepoprawnie lub mniej skutecznie ssać pierś.

Aby ssanie było skuteczne, przystawiaj dziecko do piersi, jak tylko się obudzi, otwiera buzię i porusza językiem.

Pęknięcia skóry są spowodowane nieprawidłowym tarciem sutka o usta dziecka, kiedy nie jest ono prawidłowo położone względem piersi. Prawidłowa pozycja dziecka podczas karmienia jest najlepszą metodą zapobiegania oraz najbardziej skuteczną metodą leczenia pęknięć skóry.

4 złote zasady pozwalające upewnić się, że dziecko jest odpowiednio ułożone, aby odpowiednio chwycić piersi: jego twarz jest skierowana w stronę piersi, zaś ucho, bark i biodro znajdują się w tej samej osi, buzia jest szeroko otwarta, a nos jest odsłonięty.

Napięcie i ból piersi podczas karmienia rzadko są spowodowane nadmierną produkcją mleka, lecz niewystarczającym opróżnieniem piersi. Kluczowe jest regularnie i całkowite opróżnienie piersi, aby zapobiec zastojom mleka. W tym celu dziecko musi być karmione skutecznie i bez ograniczeń. Odradza się ograniczanie przyjmowanych płynów, bandażowanie piersi i noszenie ciasnego biustonosza: tego typu metody są nieskuteczne i mogą nawet pogorszyć sytuację.

Nie ograniczaj czasu trwania i częstotliwości karmienia! Upewnij się, że dziecko ssie sprawnie, w powolnym i stałym rytmie, przerywanym odpowiednimi ruchami w czasie połykania.

Wprowadzenie uzupełniającego karmienia w przypadku dziecka karmionego piersią jest kuszącą odpowiedzią na wątpliwości wyrażane przez kobiety w zakresie ich zdolności do wystarczającego karmienia dziecka własnym mlekiem. Z wyjątkiem szczególnych przypadków praktyka ta nie jest zalecana, ponieważ ogranicza zapotrzebowanie dziecka na ssanie piersi, może obniżyć produkcję mleka i zwiększyć ryzyko wczesnego odstawienia od piersi.

Nie podawaj noworodkowi karmionemu piersią żadnych innych pokarmów i napojów, niż mleko matki, chyba że jest to zalecone przez lekarza. U zdrowego dziecka urodzonego w terminie, które jest karmione w sposób skuteczny na żądanie, nie występuje ryzyko odwodnienia ani opóźnienia w rozwoju.

Zapalenie sutka jest wywoływane przez wszelkie czynniki uniemożliwiające prawidłowe opróżnianie piersi, w tym przede wszystkim nieefektywne ssanie i zbyt duże lub krótkie odstępy czasowe między poszczególnymi karmieniami. Leczenia zapalenia sutka wymaga przywrócenia prawidłowego odprowadzania mleka. Tym samym karmienie piersią może, a nawet powinno być kontynuowane. Jeżeli karmienie piersią zostanie przerwane, występuje ryzyko wystąpienia ropnia piersi.

Piersią należy karmić tak często i tak długo, jak chce tego dziecko, podając zarówno chorą, jak i zdrową pierś. Nie ma żadnego zagrożenia dla zdrowego niemowlęcia.

Po powrocie do pracy kontynuowanie karmienia piersią jest możliwe na kilka sposobów: karmienie rano i wieczorem w dni robocze, karmienie piersią na żądanie w dzień wolny od pracy, odciąganie i przechowywanie mleka w celu karmienia dziecka pomiędzy przystawieniem do piersi, a także, jeśli dziecko jest na tyle duże, częściowe karmienie piersią. Kodeks pracy przewiduje również środki ułatwiające dalsze karmienie piersią (ograniczenie dziennego czasu pracy, elastyczny czas pracy, przerwy w godzinach pracy, zapewnienie odpowiedniego miejsca do odciągnięcia mleka).

Kontynuuj karmienie piersią aż do czasu powrotu do pracy, a po powrocie karmienie piersią na żądanie za każdym razem, gdy jesteś z dzieckiem.

Matka karmiąca piersią nie musi spożywać ani też unikać konkretnych pokarmów. Nie jest uzasadnione, aby jadła więcej w celu lepszego zaspokojenia potrzeb żywieniowych dziecka ani też aby zmuszała się do picia dużych ilości płynów w celu produkowania większej ilości mleka. Podczas karmienia odradza się spożywania alkoholu. Jeżeli abstynencja jest niemożliwa, matka powinna ograniczyć spożycie alkoholu do 1 lub 2 kieliszków od czasu do czasu i unikać karmienia dziecka po wypiciu.

Zaleca się utrzymywanie normalnej, zróżnicowanej oraz zrównoważonej diety i przyjmowanie płynów w zależności od pragnienia.

Większość leków przechodzi w bardzo małych ilościach do mleka matki, więc niemowlę karmione piersią otrzymuje maksymalnie jeden procent dawki przyjętej przez matkę. W przypadku choroby matki możliwe jest odpowiednie dobranie leku umożliwiającego kontynuację karmienia piersią. Słownik Vidal (rejestr informacji o lekach) nie jest wystarczającym źródłem informacji w celu wyszukania odpowiedniego leku, ponieważ w przypadku większości produktów odradza ich stosowanie lub wskazuje jako przeciwwskazanie do karmienia piersią, aby uniknąć ryzyka medyczno-prawnego.

Do celów informacyjnych zaleca się korzystanie na przykład z poniższych dwóch wiarygodnych źródeł:
- „Medications and Mothers’Milk 2016” – 16. edycja (w języku angielskim),
- baza danych LactMed opracowana przez National Institute of Health (w języku angielskim).

Najlepiej, aby matka karmiąca nie paliła papierosów, ale jeśli nie może przestać, lepiej, aby kontynuowała karmienie piersią. Dzieci matek palących karmione piersią wykazują rzeczywiście mniejsze ryzyko chorób niż dzieci karmione sztucznie. Ponadto preparaty nikotynozastępcze, pomocne w rzucaniu palenia, są dozwolone dla kobiet karmiących piersią. Nikotyna, którą zawierają, przechodzi do mleka, ale w mniejszej ilości niż w przypadku papierosów wypalanych przez matkę. W celu dalszego zmniejszenia stężenia nikotyny w mleku należy wybierać środki do podawania doustnego, które są korzystniejsze w tym zakresie niż plastry.

Nie pal w obecności dziecka. Jeśli palisz, rób to tuż po karmieniu i odczekaj co najmniej 2 godziny przed ponownym przyłożeniem dziecka do piersi.